In 1996 waagde ik, passend bij mijn karakter, een vrij impulsieve sprong; ik zette een nieuw kinderblad op. BimBam!
Het werd nog een succes ook. Bimbam is niet meer weg te denken in christelijk/reformatorisch Nederland. BimBam heeft naam gemaakt.
Tot2022 ben ik als (hoofd)redacteur verbonden geweest aan dit blad én aan de lezers.
Ik begon al wankelend verhalen te schrijven en groeide met het blad mee. Achteraf zie ik deze BimBamse periode als leerschool om me meer en meer te ontwikkelen tot een vaardige schrijver.
Ik raakte verslaafd.
Verslaafd om woorden toe te vertrouwen aan maagdelijk wit papier.
Woorden die het schijnbaar nette leven van een mens ondersteboven keren.
Oktober 2019 verscheen mijn debuutroman: 'Een zeker man had een vijgenboom'. Hiervan is inmiddels de zesde druk verschenen. Een confronterende roman over vervolgde christenen versus comfort christenen. In de RD boekentop 100 kreeg dit boek een mooie 10e plaats. In 2024 zelfs de 3e plaats.
Soli Deo Gloria!
Oktober 2020 zag de novelle 'Al zou de vijgenboom niet bloeien', het levenslicht. Deze novelle (over de eerste golf van Corona, gezien door de ogen van een kind) is voor de tweede keer herdrukt.
In 2021 heeft mijn roman 'Mensenkind' het levenslicht gezien. In deze roman (2e druk onlangs verschenen) pakken we de hand vast van een dakloze en lopen met hem mee door het leven om te ontdekken dat dit mensenkind meer op ‘eigen ik’ lijkt dan in eerste instantie gedacht.
September 2024 komt mijn nieuwste roman uit:
Noem mijn naam.
Het verhaal over een wanhopige vlucht en zoektocht naar vergeving en vrede.
En ondertussen blijf ik schrijven
Schrijven maar ook spreken.
Omdat woorden raken.
https://www.linkedin.com/in/monica-nieuwenhuijse-50a25b209/?originalSubdomain=nl
bron: Linkedin.com