J.J. Frinsel: Kerstverhalen

Deel 5

'Twee werelden'
Het is gezellig druk op de receptie en niemand lijkt op het kleine meisje te letten die al een poos naar de versierde boom staat te kijken. Iedereen is druk met handen schudden en praten. Toch heeft iemand haar door. Het is een oude man. hij begrijpt dat ze meer ziet dan een opgetutte spar. Hij ziet het aan haar houding en haar blik in haar ogen; die glanzen van een licht dat van verder komt dan van elektrische kaarsjes...

'Zegent en vloekt niet'
Het sneeuwt en is erg koud. Ze zijn gevangen genomen, maar de officier weet te ontsnappen. De wind snijdt in zijn gezicht. Uren strompelt hij met zijn paard vooruit. Is er iemand die hem helpen kan? Hij valt neer en verliest bewustzijn en wordt wakker in een kasteel. Hij zweet en rilt van koorts. Dan ziet hij een portret hangen boven de schouw. Dit brengt hem terug in de tijd. Hij ziet opeens de jongen weer voor zich, vastgebonden aan de stoel en de voeten in het vuur... Hoe kon hij juist nu weer op deze plaats terechtkoemn? Hoe moet hij de graaf onder ogen komen?