Een kinderkerstspel regisseren. Een beetje tegen heug en meug had Lukas ermee ingestemd. 'Maar dan wordt het een kerstspel met een duidelijke boodschap',  had hij nog eens gezegd. En ze moesten er wel mee rekenen dat hij een perfectionist was. Een aantal kinderen bleek geknipt voor hun rol. Maar met sommigen kon hij niets beginnen. De dormerige René bijvoorbeeld. Zelfs de herderrol bleek ongeschikt voor hem. Uiteindelijk mocht René herbergier zijn. Hij zou alleen maar duidelijk 'nee' hoeven schudden als Jozef en Maria bij de herberg kwamen om te vragen of ze daar konden slapen. De avond verliep grandioos. De kinderen speelden hun rol voortreffelijk. Totdat Jozef en Maria aankwamen bij de herberg. 'We zijn zo moe, we komen van zo ver, en mijn vrouw verwacht een kindje', klaagde Jozef. 'Hebt u alstublieft een plaatsje voor ons om te slapen.' Als versteend staarde René hem aan, zijn ogen groot van ontzetting. Hij opende zijn mond alsof hij iets wilde zeggen. 'Alleen maar nee schudden,' siste Lukas van tussen de coulissen. Maar René reageerde niet...