Bram van der Horst: Verdwenen dochters

Hij kijkt haar peinzend aan. 'Mag ik je wat vragen?'
Ze knikt en gaat ondertussen verder met haar boodschappen.
'Ben je ergens verdrietig om?'
Haar hand blijft roerloos boven een pak sap hangen. Dan draait ze zich langzaam om en kijkt hem recht in de ogen. 'Eigenlijk gaat je dat helemaal niet aan.'
'Eigenlijk niet, nee. Maar...'
'...maar je hebt gelijk.'
Dan keert ze hem de rug toe en zegt: 'Verdwijn nu maar, want ik wil er niet over praten.'
Ze slaat het deksel van de kofferbak dicht en brengt haar wagentje terug naar de winkel. Als ze weer bij de auto komt, is de man verdwenen. Gelukkig!
Op weg naar huis voelt ze haar handen trillen. Zal het dan nooit overgaan?

Twee kinderen groeien in totaal verschillende culturen op tot volwassen vrouwen. Wat hebben zij met elkaar te maken? En hoe past het leven van de derde vrouw in het geheel? In deze roman komt een aantal actuele thema's aan de orde. Aangrijpende gebeurtenissen uit het verleden, die een enorme impact hebben op de levens van vandaag. Verdwenen dochters gaat onder meer over de pijn van verlies en mishandeling.

Dit is de derde roman van de hand van Bram van der Horst (1954). Tot zijn pensionering werkte hij als docent aan een mbo. Na het succesvolle debuut, de thriller Dubbele agenda (2021) en de young adult Tilly's rugzak (2022) is Verdwenen dochters opnieuw een verhaal dat je in één adem uit wilt lezen.