Femkes onzekerheid steekt weer de kop op en ze ziet haar leven steeds somberder in, vooral als ze ook nog te horen krijgt dat ze diabetes heeft. Zelfs de aantrekkelijke man die ze ontmoet als ze aan de waterkant zit te peinzen, kan haar maar moeilijk opbeuren. Femke zit veel te veel met zichzelf in de knoop. Bovendien blijft die akelige Gijsbert haar in de weg zitten. Het lijkt wel alsof ze wordt teruggeworpen in de tijd om dingen uit haar verleden opnieuw mee te maken. Wat Femke nog niet beseft, is dat ze zelf haar schouders eronder moet zetten om dat verleden eindelijk af te sluiten.

Thea Zoeteman-Meulstee debuteert met deze roman in de Citerreeks. Een aanwinst!