Een Nederlandse Jodin vertelt haar geschiedenis.

 

Hanna Dobschiner werd in 1925 te Berlijn geboren uit Nederlands-Joodse ouders. Na de machtsovername door Hilter vluchtte het gezin Dobschiner naar Nederland. Tijdens de bezetting werden eerst haar broers, later haar ouders via Westerbork naar Duitsland getransporteerd, waar zij allen omkwamen. Zelf wist Hanna op wonderbaarlijke wijze de dans te ontspringen. Gedreven door een sterk gevoel van lotsverbondenheid met haar volksgenoten bleef zij tot 8 september 1943 als verpleegster werkzaam in de Joods Invalide te Amsterdam. Eerst toen besloot zij op aandrang van de niet-Joodse protier van dit ziekenhuis zich aan haar uitzichtloze taak te ontrekken en onder te duiken. Vanaf het Centraal station reisde zij met onbekende bestemming naar het Noorden, onder geleide van Ds. B.J. Ader, wiens persoon en werk grote bekendheid heeft gekregen door het boek 'Een Groninger Pastorie in de storm", geschreven door zijn vrouw Mevr. J.A. Ader-Appels. Zeer orthodox opgevoed en volkomen onbekend met de niet-Joodse wereld kreeg Hanna op heer eerstte onderduikadres, de pastorie van Ds. Ader te Nieuw-Beerta, voor het eerst een Nieuw Testament in handen en dit bracht haar tot het geloof in de Christus der Schriften. In haar boek legt zij daarvan op aangrijpende wijze getuigenis af.

De schrijfster woont sinds 1947 in Glasgow, Schotland, Zij is gehuwd en moeder van twee kinderen. Het was aanvankelijk niet haar bedoeling deze geschiedenis te publiceren. Ze schreef dit boek uitsluitend voor haar kinderen en is pas op aandrang van vrienden tot publicatie (in het Engels) overgegaan. Deze Engelse uitgave is behalve in het Nederlands ook in het Duits, Fins, Frans, Noors, Portugees, Spaans en Zweeds vertaald.