A. den Uil-van Golen: Verlangen van het hart

De moeder van Mirjam de Gast verkeert in een ernstige geloofdcrisis. Zij gaat door "een dal der schaduwen des doods" maar ziet geen uitkomst en kan niet zeggen "... ik zou geen kwaad vrezen, want gij zijt met mij". Er blijft de behandelend arts niets anders over dan moeder op te laten in het ziekenhuis.

Mirjam lijdt onder de gevolgen van dit alles. Thuis is de gezelligheid weg; haar broers en zus worden bij familie ondergebracht en vader draagt de last die hem wordt opgelegd in stilte. Op school wil het niet meer vlotten en thuis voelt ze zich eenzaam. Ze worstelt met de allesoverheersende vraag: "Waarom laat de Heere mijn moeder zoveel en zolang lijden?"

Als Rob Prins in haar leven komt, wordt Mirjam opstandig. Bij hem thuis ervaart ze dat je alles niet zo zwaar moet nemen; dat een mens mag genieten van het leven en toch God kan dienen... De Heere laat echter zien dat Hij Zijn volk niet in de steek laat en voor hen geen land van uiterste duisternis is; haar moeder geneest op een wonderlijke wijze van een ernstige ziekte. Ook in haar psychische lijden komt een verandering ten goede, waarbij het moeders hartelijke wens is dat ook Mirjam mag gaan verlangen naar het leven dichtbij de Heere.