Natalie het dagboek van haar betovergrootmoeder Cosima uit 1849. Ze begint enthousiast te lezen, maar wordt geconfronteerd met de 'vloek' die op de vrouwen in haar familie rust: de zoons die zij baren, zijn 'achterlijk'. Het dwingt Natalie de waarheid onder ogen te zien: haar zoontje ontwikkelt zich niet goed en heeft waarschijnlijk een erfelijke aandoening. Hoe moet ze hiermee omgaan? Zal hun ongeboren kind wél gezond zijn?