Arthur Alderliesten: Stervenskunst bij Luther

Luthers visie op leven, dood en sterven als antwoord op 'voltooid leven'

Hoewel Martin Luther al lang geleden is gestorven, is hij toch springlevend. Niet alleen omdat hij nu in de hemelse gewesten leeft voor Gods aangezicht, maar ook omdat zijn krachtige en sprankelende teksten van blijvende betekenis zijn. Juist ook voor een tijd waarin we ons als samenleving en kerk zoeken te verhouden met de dood. Dat blijkt uit diverse Lutherteksten die hier zijn samengebracht, waaronder het sermoen over de voorbereiding op het sterven dat Luther schreef in 1519 en dat het hart vormt van dit boekje. 

De auteur gaat in op Luthers omgaan met ziekte, dood en sterven in zijn eigen leven, de kunst van het sterven (ars moriendi) in de Middeleeuwen in het algemeen en een prachtig lied van Luthers hand over de dood.

In een afsluitend essay betoogt de auteur dat elementen uit de stervenskunst van Luther een (reformatorisch) antwoord vormen op het actuele ethische vraagstuk van 'voltooid leven'. Alderliesten pleit voor een op Luthers ars moriendi geïnspireerde stervenspraktijk die wordt gevormd binnen relatiegerichte gemeenschappen. De christelijke geloofsgemeenschap functioneert daarbij als een dienende gemeenschap, als netwerk van levende zorg.