Woeltje heeft zijn bijnaam te danken aan zijn kleine postuur en zijn beweeglijkheid. Op school kan hij het niet uithouden. Hij is onhandelbaar en brutaal, maar altijd eerlijk en heeft een groot rechtvaardigheidsgevoel. Eigenlijk is er maar een ding dat Woetlje echt wil: varen. Maar hij is nog jong en zeker te klein voor de scheepvaart. Een 16e eeuwse jongen van drie tureven heeft niet veel te kiezen. Als hij niet naar school wil, dan moet hij maar werken, vindt zijn vader.

Woeltje komt in een haringpakkerij terecht. Het duurt echter niet lang of zijn baas heeft genoeg van hem. Hij krijgt een nieuw baantje op de lijnbaan.

Op een dag komt hij zijn opwachting maken bij schipper Barent Eriksz. Woeltje kan zijn blijdschap niet op als schipper Eriksz hem aanneemt aan boord. Na een paar korte tochten zal hij voor lange tijd meegaan naar de Afrikaanse kust en Brazilië.