Wanneer een bard, zanger en verteller uit vroeger tijd, op het dorpsplein de ballade over de zeevaart zingt, wordt Zarco, een boerenjongen, aangeraakt door de ontdekkingsdrift. Hij gaat naar Lissabon, vindt er Pedro de Alquemer, een groot piloot, bezoekt de zeevaartschool, door Prins Hendrik gesticht. Als stuurmansleerling monstert hij op de vloot van Bartholomeüs Dias, die Kaap de Goede Hoop ontdekt. Als stuurman vaart hij onder Vasco da Gama naar Indië.

Om deze historische feiten is dit verhaal geweven. Een verhaal van durf, volharding, zeemanschap. Maar ook van huivering en angst voor ingebeelde en werkelijke gevaren, van lijden aan honger, dorst en ziekten.

Zarco beleeft avontuur op avontuur. Hij werkt hard mee aan de opbouw van het koloniale rijkd er Portugezen in het oosten. Maar zonder vragen is hij niet. De bruine volken hebben toch ook recht op vrijheid? De grote kooplui worden rijk, Portugal wordt machtig. Maar vroegere zeelui moeten bedelen en weduwen en wezen lijden gebrek.