Beeldhouwer Gerrit Jan van der Veen kán het niet verdragen dat de Joden in Nederland als beesten door de Duitsers worden behandeld. Hij moét zich verzetten. Bang is hij niet. Als jonge man is hij eens in z'n eentje naar een olietanker gezwommen die in brand stond, heeft de brand geblust en het grote schip gered.

Er is veel te doen in bezet Nederland. Behalve de Joden zijn er nog zoveel anderen die hulp moeten hebben: mensen die in Duitsland moeten werken en dat niet willen; onderduikers; gevangen genomen verzetsstrijders. Van der Veen voert verschillende overvallen uit. Op klaarlichte dag overvalt hij een gebouw waarin persoonsbewijzen worden bewaard. Hij rooft er duizenden weg.

Maar het aller stoutste staaltje is zijn overval op de Weteringschans, de zwaarst bewaakte gevangenis van Nederland. Daar zitten verscheidene van zijn kameraden op hun dood te wachten. Zes keer mislukt de poging. De zevende keer dringt hij naar binnen om de gehate Duitsers hun prooi te ontrukken. Het gaat er heet aan toe...