Wim Broos: Toen de dijken braken

,,Leen, Leen, dr uit. Vkug jô vlug de dijk is door, we lopen onder, D'r uit!"
Woest schudt Gert zijn broertje door elkaar en als dat niet helpt, sleurt hij hem onder de dekes vandaan. Leen, nog slaapdronken, begrijpt niets van dat geschreeuw, maar als Gert hem weer toebuldert, dat de dijk door is en het water al in 't achterhuis staat, is hij meteen klaarwakker.
,,Wat moet ik doen, Gert?" vraagt hij, half huilend, half bibberend in z'n hansop. 
,,Aankleden natuurlijk", bijt Gert. ,,We moeten d'r uit. Allemaal. Ga nou jô!

Toen de dijken braken, vertelt het verhaal van de familie Vissers in de vreselijke februari-nacht in 1953, toen het water maar bleef stijgen. Zou er redding komen?