In dit boek wordt de levensgeschiedenis verteld van WIllem van Oranje, die de Vader des Vaderlands is geweest.

Hij was zijn tijd ver vooruit, want toen ieder in Europa nog meende, dat de vorsten ook te gebieden hadden over de gewetens van hun onderdanen, durfde hij het pleit te voeren voor de vrijheid van geweten.

Men heeft hem Willen de Zwijger genoemd en deze naam was als scheldnaam bedoeld. Het moest de schijn hebben alsof Willem van Oranje een stugge, listige zwijger was.

Doch dat was allerminst het geval.

Alleen waar het nodig was, wist hij te zwijgen en daarmee toonde hij de waarheid van het spreekwoord: spreken is zilver, maar zwijgen is goud. Met de glans van dat goud is zijn levensgeschiedenis overstraald.

Hij heeft gezwegen, toen het belang van ons volk dat vorderde. Bovenal heeft hij gezwegen, toen God tot hem sprak. Tegenover God heeft hij de hand op de mond gelegd en gezwegen. Iemand die zwijgt, luistert; iemand die zwijgt, gehoorzaamt. In dat opzicht was Willem van Oranje Willem de Zwijger. Als zodanig eren wij hem! Hij is de grondlegger van ons nationaal volksbestaan en wij danken God voor wat Hij ons in deze Vader des Vaderlands heeft geschonken.