Minder spectaculair was de opwekking in het kerkelijk leven te Nijkerk op de Veluwe in het jaar 1821, in vergelijking met die uit het jaar 1750, toen ds. Gerardus Kuijpers en ds. Roldanus er predikant waren. Toen dominee Bernardus Moorrees, uit Wijk, in 1816 het beroep naar deze stad aan de Zuiderzee aanvaardde, was het ruim zeventig jaar later. Velen waren weer in de kerkelijke sleur terug gevallen maar enkelen waren nog overgebleven uit de eerste bloeitijd. Enkele jaren nadat dominee Moorrees te Nijkerk zijn intrede had gedaan, begon er weer een geestelijke ontwaking op te bloeien. Deze had een aanmerkelijk rustiger verloop dan die uit 1750, maar had niet minder diepgang. De herbergen werden opnieuw omgezet in gelegenheden voor het christelijk, godsdienstig gezelschap. Ongeveer duizend mensen bezochten de samenkomsten regelmatig, die werden geleid door de predikanten en ervaren oefenaars. Merkwaardige gebeurtenissen hadden plaats. Levens werden duidelijk zichtbaar vernieuwd en een bestendig, gezond kerkelijk leven bloeide op. De schrijver laat in dit boek de leefgewoonten van de mensen uit die tijd duidelijk naar voren komen. De geschiedenis van de verhuizing van de Katwijkse beurtschipper naar Veenendaal is al een verhaal op zichzelf.