Na de Tweede Wereldoorlog beginnen de oudste kinderen van Bolaan opnieuw en de jongsten voor het eerst.

Martien, Ko en Hannie hebben die oorlog met zijn verschrikkingen voluit meegemaakt; Siem in mindere mate en Marie nauwelijks.

De lezer verneemt iets over Martien en hoe hij de oorlog verwerkt. Ko beleeft de Watersnoodramp in 1953 en raakt geestelijk gewond. Zou God Zijn gena vergeten?

Goof van der Molen, later de man van Hannie, leert in Insulinde, de Gordel van smaragd iets zien van het tekortschieten van ons volk ten opzichte van het oude Nederlands-Oostindië.

Hannie beleeft een kerkscheuring, wat de oude vraag opnieuw oproept: Wat is de ware Kerk?

De grootouders en ook de kinderen ondervinden hoe lang het duurt, voordat de Tweede Wereldoorlog eindelijk tot het verleden behoort. En de vraag blijft: Heeft ons volk, hebben de kerken, hebben wij ervan geleerd?