L. Kombrink: Toch gelukkig

De boerenzoon Evert Frankema wordt door ieder ontzien omdat hij een gebrek heeft, waardoor hij minder kan presteren dan anderen. Hij kan het echter niet verdragen dat hij niet voor vol aangezien wordt.
Er zijn enkele mensen die begrip hebben voor zijn moeilijkheden; zij trachten hem op een ander spoor te leiden.
Ook een buurmeisje toont dat zij Evert voor volwaardig houdt, maar hij kan niet verwerken dat ze hem verkiest boven een ,,normale'' jongen.
Uiteindelijk komt Evert waar hij wezen moet als blijkt dat er ook voor hem een beroep is, waarin hij niet voor een ander behoeft onder te doen.