Het kindje van Ellen en Henk Molenaar wordt veel te vroeg geboren en is bovendien niet gezond. Het sterft een week later. Ellen, die door het werk van haar man bij de marine vaak alleen is, heeft de grootste moeite haar verlies te verwerken. Op een avond ontvoert ze een baby uit een auto en houd thet een paar dagen bij zich voor ze gehoor geeft aan de oproep van de radeloze moeder haar kind terug te brengen.

Ellen krijgt psychisch steeds meer problemen en moet uiteindelijk worden opgenomen op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis. Dankzij een goede begeleiding herstelt ze volledig. Ze durft het leven weer aan, mede dankzij de geestelijke begeleiding van een oude vriendin, mevrouw Schouten. Na een nieuwe, moeizaam verlopen zwangerschap worden tenslotte operatief twee dochtertjes geboren. Dan kan ze pas echt beginnen met het verwerken van het verlies van haar eerste kind. Zij zal echter pas echt gelukkig zijn, als haar man haar gewijzigde houding ten opzichte van de godsdienst ook kan accepteren.