William Huntington, de kolensjouwer uit Cranbrook, is een van de grootste Godsmannen geweest, die de aarde ooit heeft geherbergd. De bekende J.C. Philpot had evenveel respect voor de godgeleerdheid van W. Huntington als voor de godgeleerdheid van dr. J. Owen. De Heilige Geest had Huntington met grote genade bedeeld en hem een diepe blik geschonken in de heilgeheimen van de Heilige Schrift, in het bijzonder ten aanzien van het onderscheid tussen Wet en Evangelie, welke Huntington in dit boek op een onnavolgbare wijze verklaart. Het onderscheid tussen Wet en Evangelie is namelijk van belang voor het leven des geloofs.

Deze verzamelde werken van Huntington bevatten eveneens een prakticale uiteenzetting over de leidingen Gods in de waarachtige bekering en het leven des geloofs. Om dat leven in Christus deelachtig te worden is het noodzakelijk dat we sterven aan de Wet. Op een Schriftuurlijke wijze verklaart Huntington dat Gods ware volk door de Wet aan de Wet gestorven is, Gal. 2 : 19. Gods kinderen zijn niet meer onder de tuchtmeester, Gal. 3 : 25, maar vrij, Gal. 5 : 1. Zij worden door de Geest Gods geleid en zijn niet meer onder de Wet, Gal. 5 : 18. Vanwege het feit, dat Huntington leerde, dat Gods kinderen niet de Wet als regel des levens hebben, maar het geloof in Christus, werd hij door de godsdienst uitgemaakt voor een antinomiaan. Huntington leerde echter hetzelfde als wat Paulus leerde. De heiligmaking wordt in onze dagen door velen verkeerd verstaan en op een arminiaanse wijze gepredikt. De heiligmaking is geen plichtreligie, maar is gratis te verkrijgen voor hen, die zich schuldig weten aan het Evangelie.