Op 11 maart 1704 werd te Hoorn Johannes Beukelman geboren. Hij studeerde te Leiden, maar toen hij op 21-jarige leeftijd een beroep ontving van Oost- en West-Blokker werd dit beroep door de Staten niet geapprobeerd, waarschijnlijk 'wegens zijne minderjarigheid'. In 1736 werd hij predikant te Driehuizen en Zuid-Schermer. Vervolgens diende hij de gemeente van Alblasserdam (1728-1729), Zierikzee (1730-1737), Hoorn (1737-1749), Rotterdam (1749-1750), en 's-Gravenhage (1750-1757). Hij stierf op 17 augustus 1757. Bij zijn begrafenis werd opgemerkt, dat het leven van Beukelman werd gekenmerkt door een onberispelijke levenswandel.

Behalve door zijn Catechismusverklaring is Beukelman bekend geworden door zijn Keurstoffen uit het Oude en Nieuwe Testament. Zijn Uitgelezene vervolgstoffen behoren tot de zeldzame werken. Uit deze laatste bundel zijn deze predikaties genomen. Zijn preken kenmerken zich door een bondige uitleg van de tekst en een bevindelijke en praktikale toepassing.