Ds. E. Venema: De zegenspreuken van vader Jakob

Twaalf preken

Als vader Jakob zijn kinderen voorbij zijn stervenssponde ziet gaan, dan ziet hij als het ware zijn schuld voorbijgaan. Het zijn zijn kinderen, daarvan zal Jakob zich nooit ofte nimmer kunnen losmaken. Ze hebben het nooit verder kunnen brengen dan schuld met schuld vermeerderen.
Er is echter méér: dit zijn de twaalf pilaren waarop God Zijn Kerk zal bouwen. In hemels licht mag Jakob zien dat de Kerk niet ondergaat in de schuld, maar straks triomferend gedragen zal worden, op gronden van recht en gerechtigheid, op het fundament van de eeuwige verkiezende liefde Gods.
Twaalf keer spreekt Jakob een zegenspreuk uit. Het zijn als het ware twaalf donderslagen van de heilige wet die alles van een mens uiteenrukken. Het zijn echter ook twaalf bazuinstoten van de eeuwige liefde Gods.

1. Ruben, de eerstgeborene - Genesis 49 : 3, 4
2. Simeon, de tweede zoon - Genesis 49 : 5 - 7 (I)
3. Levi, de zoon die samenbindt - Genesis 49 : 5 - 7 (II)
4. Juda, de Godlover - Genesis 49 : 8a
5. Zebulon, een gift - Genesis 49 : 13
6. Issaschar - dûdaïm of Christus - Genesis 49 : 14, 15
7. Dan, als een slang langs de weg - Genesis 49 : 16, 17
8. De oorlog aan Gad verklaard - Genesis 49 : 19
9. Aser, het feest der armen - Genesis 49 : 20
10. Naftali, een zoon der worsteling - Genesis 49 : 21
11. Jozef, een vruchtbare tak - Genesis 49 : 22 - 24a
12. Ben-oni en Benjamin - Genesis 49 : 27a