Deze verhandeling over bevinding schreeft Cornelius van Velzen als voorrede in Een Woord op zijn tijd van Bernardus Smijtegelt. Op grond van de Schrift toont hij aan dat bevinding alles te maken heeft met de werkingen van de Heilige Geest. Is er wedergeboorte, bekering en geloof in het hart gerwerkt, dan kent en ondervindt men Zijn werk. Niet de gesteldheden van ernst en lauwheid, verzekering en twijfel die men dan gewaar wordt, geven de grond tot blijdschap, maar alleen Christus' verzoening en gerechtigheid.

Daarom verdedigt Van Velzen de zogenaamde 'ernstigen en fijnen' die door de werkingen van Gods Geest een schriftuurlijke bevinding van Christus en van kennis van Zijn Woord hebben.

 

Cornelius van Velzen (1696-1752) was predikant te Ede en Groningen en van 1731 tot zijn overlijden hoogleraar in de Theologie te Groningen.