J. Mastenbroek: 'n ogenblikje alstublieft

'n Ogenblikje alstublieft. Even een momentje. Een korte pauze. Ergens bij stilstaan. Niet al jachtende verder. En vooral geen gehol. Rust, voor een ogenblik. Bezinning, zo u wilt. Even ergens bij verwijlen of vertoeven, zoals dat in vroeger eeuwen wel werd uitgedrukt.

Zo heeft de schrijver de gebeurtenissen ervaren, die eerder voor de rubriek "Persoonlijk" werden geschreven. Een rubriek, die vanaf begin 1987 in de Schakel tot de vaste kern van de inhoud behoorde, en die daarna in de Gezinsgids is vervolgd. Tot op de dag van vandaag. Een rubriek, waarop ook heel vaak commentaar is gevolg. Brieven, telefoontjes ('n ogenblikje alstublieft), opmerkingen in persoonlijk contact, heel vaak instemmend, verrassend, hartverwarmend en herkennend, maar soms ook vol onbegrip, vol misverstand, "pertinent mee oneens, meneer", "wat denkt u daarmee te bereiken", enz.

Een bloemlezing van gebeurtenissen om de lezer(es) tot nadenken te stemmen. Al was het maar voor een ogenblikje.