Een belangrijke maar nauwelijks in kaart gebrachte preiode uit de geschiedenis van de Gereformeerde Gemeenten gaat in dit boek voor de lezer open. Aan de hand van vele onbekende bronnen wordt allereerst het voorspel van '1931' beschreven en de reactie daarop. Daarna volgt een tekening van de bloeiperiode van deze kerken in de jaren dertig: de vruchten op de prediking; het geestelijke leven; de positiekeuze tegen de NSB en de diaconale inzet in de crisistijd.

Veel aandacht krijgen de overkomst van dr. C. Steenblok in 1943, zijn lezing over de algemene genade in 1944, de reactie van ds. R. Kok en anderen en de positiekeuze van ds. G.H. Kersten tijdens de Synode van 1944 en de voortgezette Synode van 1945. De ontstane problemen worden overbrugd door een leeruitspraak. De achtergronden van een en ander worden met bloeiende details getekend.

In de jaren direct na de Tweede Wereldoorlog nemen de tegenstellingen toe. Ds. Kersten weet echter in 1948 ds. Kok voor de Gereformeerde Gemeenten te behouden. Veel aandacht krijgt de laatste publicatie van ds. Kersten, die negen dagen voor zijn sterven verscheen. Hij wilde daarmee de theologische koers van de gemeenten in de directe toekomst verduidelijken.

 

Dit boek gaat terug op een doctoraalscriptie van de schrijver. Het is geschreven in een vlotte, toegankelijke stijl en royaal geïllustreerd. De tijd van 1928-1948 komt daardoor tot leven. Het is alsof u erbij bent. Al lezend ontdekt u dat het verleden in het licht van de Schrift onderwijs, bemoediging, waarschuwing en troost biedt voor het kerkelijke leven in Nederland van vandaag.