Guido de Brès: Oorsprong en weerlegging van de wederdopers

Oorsprong en weerlegging van de wederdopers biedt een beschrijving van de wederdopers en een weerlegging van hun opvattingen. De verbreiding van de anabaptisme heeft Guido de Brès zeer verontrust. Zij waren in zijn ogen een gevaar voor de opkomende gereformeerde gemeenten vanwege hun radicale optreden, en niet minder vanwege hun on-Bijbelse opvattingen. Hij voelde zich daarom gedrongen om met alle kracht tegen de wederdopers te strijden.
Dit uitvoerige werk verscheen in 1565 onder de titel La racine, source et fondement des anatabaptises ou rebaptisez de nostre temps. Het is nu opnieuw uit het Frans vertaald met als titel Oorsprong en weerlegging van de wederdopers, en bestaat uit drie boeken.
Boek I gaat over de oorsprong van de wederdopers. De Bres beschrijft hier de ontstaansgeschiedenis van het anabaptisme van zijn dagen.
Boek II gat over de christologie. Hier behandelt hij hoofdzakelijk de twee naturen van Christus, Zijn Godheid en Zijn mensheid. Dat was een theologisch onderwerp waarop de wederdopers duidelijk een andere visie hadden dan de gereformeerden.
Boek III gaat vooral over de doop in het algemeen en over de kinderdoop in onderscheid met de volwassendoop. Na het gedeelte over de doop heeft De Brès nog drie verhandelingen opgenomen, over de overheid, de eed en de onsterfelijke ziel.
Het gehele boek kenmerkt zich door één grondbeginsel: 'En wij hebben het profetische Woord, dat zeer vast is, en gij doet wel dat gij daarop acht hebt, als op een licht schijnende in een duistere plaats.' Voor De Brès was dat het enige houvast in de strijd tegen de dwalingen.
De hoofdthema's, de twee naturen van Christus en de Heilige Doop, zijn ook voor onze huidige tijd heel actueel. Is de Bijbelse leer van wie Christus is, niet onmisbaar nodig tot zaligheid? Zijn er niet veel mis(ver)standen met betrekking tot de Heilige Doop?