Dr. R. H. Bremmer: Reformatie en Rebellie

Met het jaar 1572 als uitgangspunt wordt in dit werk aandacht geschonken aan tien onstuimige jaren van opstand in de Nederlanden. Centraal staat daarbij de vraag of er een legitiem recht van opstand was. Calvijn ontwikkelde in zijn vierde boek over de Institutie zijn gedachten over dit recht en dat werd mede een drijvende kracht in de totstandkoming van het Nederlandse Gemenebest. Ruime aandacht wordt ook geschonken aan de onderlinge verhouding tussen Willem van Oranje en de gereformeerden. Die was soms gespannen, zoals blijkt uit wat de auteur over Petrus Datheen ter sprake brengt. De auteur, die ter gelegenheid van de herdenkingen van de Pacificatie van Gent (1576), de Unie van Utrecht (1579), de afzwering van Filips II (1581) en die van belangrijke synodes van de Gereformeerde kerken verschillende studies publiceerde, tracht in dit boek de samenhang van deze gebeurtenissen aan te geven. De gereformeerde religie speelde in die jaren een belangrijker rol dan doorgaans wordt ondersteld.