Theodorus van der Groe (1705-1784) is voor de kerk in Nederland van grote betekenis geweest. Hij groeide op in een eeuw die hij beoordeelde als een tijd van verval. Vijftig jaar lang zou hij als predikant het Woord bedienen, tien jaar in Rijnsaterwoude en ruim veertig jaar in Kralingen.

Hij wordt algemeen beschouwd als de laatste vertegenwoordiger van de Nadere Reformatie.

Ds. Van der Groe toonde zich erg betrokken op zijn strijd en was bewogen met het heil van de zielen. Zo spreekt hij in de biddagpreken zijn grote bezorgdheid uit over het economoische en geestelijke verval in zijn dagen.

Voortduren klinkt zijn waarschuwende stem, maar ook de opwekking tot bekering.