De Ziekentroost was vroeger een veel gelezen en geprezen schrift. In onze tijd is het vrijwel uit het zicht verdwenen. In de inleiding laat de auteur de blijvende actualiteit van dit oude reformatorische geschrift zien en de betekenis daarvan voor de verwerking van ziekte en begeleiding van stervenden.

In de vorm van een mediatief dagboek voor één maand behandelt de auteur op praktikale wijze de tekst van Zielentroost en biedt zo een schat van onderwijs aan zieken en stervenden. Hij tekent de bevindelijke gang van een zondaar in het ontvangen van de enige troost in leven en sterven. Verder gaat hij in op de overdenking van het toekomende leven, het dragen van het kruis en de evangelische heiligmaking als middelen om deze troost te behouden.

 

De auteur studeerde theologie aan de Theologische Universiteit van de Christelijke Gereformeerde Kerken te Apeldoorn en is thans werkzaam als godsdienstleraar aan het Calvijn College te Goes en als docent Bijbelkunden en Ethiek aan de Cursus Godsdienstonderwijs van de Gereformeerde Gemeenten. Hij publiceerde eerder in de serie Het Blijvende Woord de delen over het Oude Testament (1990) en het Nieuwe Testamen (1991).