Annika van der Zwaag is vijftien jaar en als ze terugkijkt op haar leven is er alleen maar pijn geweest.

Haar vader mishandelt haar voor het minste of geringste dat in zijn ogen verkeerd gaat en haar moeder springt niet voor haar in de bres.

In Annika groeit een machteloze woede en ze voelt zich door iedereen verlaten.

Zó verlaten, dat ze in haar wanhoop een verkeerde beslissing neemt, die gelukkig nog geen fatale gevolgen heeft.

 

Annika kan nauwelijks geloven dat er nog mensen zijn, die zich haar lot aantrekken, maar haar gymleraar weet haar van het tegendeel te overtuigen.

Ook haar vriend Leon spant zich in om haar weer wat vertrouwen in de toekomst te geven.

Als haar vader eindelijk toegeeft dat hij nooit een 'echte vader' is geweest en hulp nodig heeft, mag Annika geloven dat er voor haar toch nog een weg geopend is naar een leven zonder pijn.