Johannes Martinius: Gij hebt geen pest te schromen

In de stad en de provincie Groningen heerste in 1656 de pest. Johannes Martinius ( 1603-1665) werd als een van de predikanten in de stad al spoedig getroffen door de ziekte in zijn gezin. Binnen zes weken verloor hij zijn vrouw, zijn schoonzuster, een kleinkind en zijn drie jongste zonen aan deze ziekte. Zelf mocht hij gezond blijven en ondanks alle verdriet bleef hij toch zijn werk als predikant zoveel mogelijk doen, zowel op de preekstoel als in het pastoraat. En daarin betrok hij ook de lijders aan deze gevreesde ziekte. 

Dat wekte wrevel bij velen en leidde tot laster. Daarom schreef hij een boekje waarin hij zich verdedigde met als titel Eenige vragen van de conscientie aengaende de bedroefde sieckte der pestilentie uit de H. Schrifture beantwoordt. Martinius stelt hierin twintig vragen aan de orde die hij meer of minder uitvoerig beantwoordt. Het boekje is verrassend actueel in onze tijd, waarin de mensheid wordt geconfronteerd met een corona- pandemie. Martinius stelt vragen, die ook nu gesteld worden. Het boekje geeft vaak beschamend onderwijs, maar ook troost en bemoediging voor christenen in deze tijd. Het geloof dat daarin naar voren komt, is zo echt, authentiek, krachtig en jaloersmakend dat de lectuur ervan onvergetelijk is.