Vader en zoon Bronhof wonen in hun allenigheid aan de Wilgendreef in een oud en gammel woonwagentje, waar Haasie en Sompie de vodden uit heel de omtrek met een kruiwagen verzamelen. Eens in de maand wordt dan de kruiwagen boordevol geladen met volgestampte zakken, waarmee Hassie naar de stad gaat om deze bij Hent Schulse aan de man te brengen. Altijd weer is het zo dat de groothandelaar zegt dat de prijzen weer gezakt zijn. Deze brute zakenman verrijkt zich ten koste van de voddeboeren. Hassie raakt steeds meer en meer aan lager wal. Is er dan niemand die zich het lot aantrekt van deze bewoners van de Wilgendreef?

 

Op een humoristische wijze weet Veenhof het boeiende plattelandslaven te beschrijven waarbij het familieleven van de bevolking levensecht naar voren komt.