Ingrid Onckels: Verwoestend water

Marieke verdwijnt onder water, maar snel komt ze weer boven. Nog steeds heeft ze kleine Henkie vast en angstig kijkt ze of hij nog leeft. "Henkie, Henkie", schreeuwt ze wanhopig, terwijl het zoute water telkens in golven over haar heen spoelt.

In de nacht van 1 februari 1953 breken de dijken in Zeeland en op de Zuid-Hollandse eilanden. Eén nacht verandert het leven van Marieke en haar broertjes en zusjes voorgoed. Hun veilige leven op de boerderij verdrinkt in het kolkende zeewater. Met talloze overlevenden worden ze naar Rotterdam geëvacueerd. Samen met Cor en Annechien, die ze onderweg hebben ontmoet, krijgen de kinderen onderdak bij een doktersgezin.
Maar het leven in de stadse omgeving is zo anders dan ze gewend zijn. Het trauma van de ramp bezorgt Marieke veel nachtmerries. Als oudste meisje van het gezin voelt ze zich bovendien verantwoordelijk voor haar broertjes en zusjes. Als haar broers en Cor teruggaan naar het rampgebied, kan ze het bijna niet meer uithouden in het herenhuis. Gelukkig houdt de briefwisseling met Cor haar op de been. Als ze uiteindelijk terugkeert naar Zeeland, durft ze weer te geloven in een toekomst.

Enkele gebeurtenissen in dit boek zijn gebaseerd op waar gebeurde verhalen, maar de namen van de personages zijn gefingeerd.

Naast haar werk als docente Franse conversatie leest, schildert en schrijft Ingrid Onckels graag. Ze vindt het belangrijk dat kinderen weten wat er in het verleden is gebeurd. Haar liefde ligt dan ook bij historische gebeurtenissen. Door haar verhalen wil ze laten zien hoe kinderen in moeilijk omstandigheden toch kunnen overleven. Verwoestend water is haar debuut.