Niet zomaar 'een' polder wordt in deze streekroman beschreven. Nee... 'de' Polder: Sint-Anthonypolder, één van de fraaiste buurtschappen van de Hoekse Waard, onbekend voor velen, haast verscholen ten oosten van de Binnenmaas.
En ook niet zo maar wat fantasiefiguren spelen in deze roman een rol. Want de schrijver, Pleun R. Troost, kent deze streek en kent er de mensen, van oudsher.
Tinus Vermeer, die de bijnaam 'de wijsgeer' draagt, een eenvoudig landarbeider met een groot geloof, dat hem staande houdt in het keiharde leven van die tijd (de roman speelt omstreeks 1900), staande houdt ook temidden van de sociale wantoestanden, die toen overheersten...
'Heb uw naaste lief als u zelve' - dat woord van Christus heeft Tinus, de wijsgeer, begrepen - en hij handelt er naar.
Thijs de Tikker en zijn moeder varen daar wèl bij, en niet minder Els Rozendaal, de knappe boerendochter...
Met zijn begaafde pen opent Troost hier een stuk verleden en verbijsterd, soms ook geamuseerd, ook verrijkt krijgt de lezer er inzage van.
De 'Polder' komt in dit kostelijke boek weer tot leven.
En 'de wijsgeer' spreekt, nadat hij gestorven is...