Lisa Wingate: De zomerkeuken

'Kom eruit, jullie tweeën.' Mijn stem echode in de container en de kinderen zaten onmiddelijk stil. Hun gezichten bewogen van de schaduw naar het licht en even staarden we elkaar aan, roerloos, als figuurtjes in een kijkdoos.

Sandra Kaye, bijna vijftig, is intens verdrietig na de dood van haar oudoom. Voordat zijn huis in de verkoop gaat heeft het eerst een flinke opknapbeurt nodig, en ze besluit zelf de handen uit de mouwen te steken. Ze weet da de wijk verpaupert, maar wanneer ze kinderen uit een vuilniscontainer ziet eten is ze ronduit verbijsterd. Al snel staat Sandra boterhammen uit te delen - maar is dat niet slechts een druppel op een gloeiende plaat?

De jonge Cass, die met haar broer van huis is weggelopen, bekijkt de nieuwkomer met argusogen. Wat moet die dame met haar mooie auto in zo'n gevaarlijke achterbuurt? Maar ook háár maag rammelt, en ergens koestert ze de hoop dat dit het begin is van een nieuw leven.