Maretha Maartens: Voor het oog van deze zon 

Opeens is het alsof ze te moe is om te praten. Koel, denkt ze diep vermoeid. De kussens zijn eindelijk koel en ik ben te moe om verder te praten. Ik heb kinderen, ja, en soms weet ik niet of de vreugde die ze mij geven, opweegt teegen het leed. Maar ze zijn volwassen en ze moeten nu allemaal zelf tegenover God rekenschap afleggen. Zij zijn nu al zover, dat ze net als hun vader en moeder onbeschut staan voor het oog van deze zon.

Hanna van der Merwe wordt opgenomen in het ziekenhuis voor een staaroperatie, waardoor ze tijdelijk in het donker moet leven. Gedurende die periode maakt Hanna de balans op van haar leven.
Teruggeworpen op zichzelf moet ze erkennen dat er veel is misgegaan in haar huwelijk, bij het opvoeden van de kinderen. Had ze meer kunnen doen voor haar man, die als een totaal ander mens terugkeerde uit de oorlog? Waarom is er zoveel fout gegaan in het leven van haar kinderen? Is zijzelf ook niet in gebreke gebleven?
Hanna leert voorbij de teleurstellingen, de zorgen en de pijn, te kijken naar de kleine dingen die zo gemakkelijk onopgemerkt blijven. Evenals Guido Gezelle doet zij de ontdekking dat slechts één moment van intens geluk voldoende kan zijn voor een heel leven.