De zaligsprekingen zijn eeuwenlang een troost geweest voor veel christenen. Ook voor Maarten Luther. In een tijd van vervolging en aanvechting preekte hij over dit bijbelgedeelte. In zijn preken benadrukt Luther het belang van de heiligmaking, zonder iets af te doen aan de kern van zijn boodschap: het 'sola fide'.

Luthers behandeling van de zaligsprekingen is bijzonder evenwichtig. Hij laat zien dat de beloften die de Heere Jezus in de zaligsprekingen doet, geen beloning zijn voor onze goede werken. Maar hij weerlegt ook de dwaling van hen die het niet zo nauw nemen met de woorden van Mattheüs 5. Goede werken moet een christen doen uit dankbaarheid. Het gaat daarbij niet om bijzondere verdiensten, maar eenvoudig doen wat God van ons vraagt op onze plek in de maatschappij.

 

De preken van Luther werden door Erika Heijboer uit het Duits vertaald en voorzien van een inleiding. De preken zijn afkomstig uit een serie over het Mattheüsevangelie. In dit boek is ook Luthers 'voorrede' opgenomen. Deze tekst werpt licht op de maatschappelijke context waarin de preken werden gehouden. In zijn 'besluit' plaatst Luther de preken in een theologisch kader.