William Guthrie (1620-1665) was een Puriteins godgeleerde in Schotland. Gedurende zijn betrekkelijk korte leven diende hij één gemeente, Fenwick. Guthrie is voornamelijk bekend geworden vanwege The Christian's Great Interest, voor het eerst in het Nederlands vertaald door Jacobus Koelman en verschenen onder de titel Des christens groot interest. Het boek bestaat uit twee hoofddelen: het eerste geeft antwoord op de vraag hoe een mens zal weten of hij een zaligmakend deel aan Christus heeft en het tweede wil een antwoord geven op de vraag hoe dit deel aan Christus te verkrijgen is. Guthrie geeft dan een aantal kenmerken om waar geloof en tijdgeloof van elkaar te onderscheiden. Toch staat bij dit alles de vereniging met Christus door het geloof op de eerste plaats. Dit geloof bestaat in een hartelijk aannemen van Christus zoals Hij in het Evangelie wordt voorgesteld en in een berusten in Zijn heilsplan tot redding van zondaren.

De praktische vroomheid die de puriteinse theologie kenmerkt, komt duidelijk naar voren in het zg. 'verbondmaken', een geestelijke oefening om zich op gezette tijden uitdrukkelijk te verbinden aan God en het verbond dat Hij met Zijn volk in Christus heeft gemaakt, zodat een mens zich bij vernieuwing mag verzekeren van zijn aandeel in dit verbond. De pastorale toon die Guthrie hier aanslaat is eveneens zeer kenmerkend voor de rest van dit boek.