"Ga gij uit". Drie woorden, drie bijlslagen aan de wortel van Abrahams levensboom. Zie hem dan Ur verlaten, zoals zaad de hand van de zaaier verlaat. Ooit woonde hij "aan gene zijde der rivier". Daar diende hij de afgoden. Later zwierf hij door Kanaän, van hier naar daar, van altaren naar eikenbossen, levend in tabernakelen en tenten, om uiteindelijk pas in zijn graf in de spelonk van Machpéla bezit te nemen van het land der belofte. Het is de weg van een pelgrim, een vreemdeling, een nomade, patriarch en vader aller gelovigen, maar boven alles is het de weg van de vriend Gods. Het begin van de weg was duidelijk geweest: "Ga gij uit". Het einde van de weg was ook duidelijk: "Hij verwachtte de stad, die fundamenten heeft, welker Kunstenaar en Bouwmeester God is".

 

Dit boek volgt Abrahams levensspoor en beschrijft zijn portret. De lezer bezoekt in gedachten de plaatsen waar Abraham leefde en verwijlt een ogenblik aan zijn graf te Hebron.