Peter Marilyon (1704-1783), had een goede baan bij de West-Indische Compagnie en was, mede door zijn huwelijk met Maria Elisabeth van der Cruijsse (1710-1782), niet onvermogend. Maar voor alles was Pieter Morilyon een kind van God. De grote Herder der schapen zocht hem op toen hij twintig jaar was, en vanaf dat moment wilde hij niets liever dan zijn leven aan de voeten van deze goede Herder doorbrengen. Zo richtte Pieter zijn leven in, met veel tiljd voor bijbellezen, gebed, meditatie en voor gesprekken met andere leden van de kudde. Zijn aantekeningen laten zien hoe dat tere leven steeds werd aangevallen en omvergeworpen, maar ook hoe Pieter Morilyon bewust en gelovig gebruik maakte van de wapenrusting Gods om met de hulp van de Heilige Geest stande te blijven in de voortdurende geestelijke strijd. Daarnaast zijn de dagboeken van deze ouderling en lekentheoloog, die ook oefeningen hield, van belang, omdat ze ons informeren over het dagelijks en het kerkelijk leven van Middelburg uit die tijd. Verrassend was de ontdekking van een uniek reglement voor het houden van gezelschap, dat integraal in deze uitgave is opgenomen.

Uit de drie handschriften met aantekeningen is een afwisselend en boeiend document samengesteld. De taal is aangepast aan het hedendaags Nederlands. Een uitgebreid notenapparaat plaatst de gebeurtenissen en personen in hun tijd.