C.H. Spurgeon: Voor iedere avond 

Dagboek

"Wanneer het rumoer en gedruis van de dag voorbij zijn, is het zalig met God gemeenschap te oefenen; de koelte en kalmte van de avond stemmen lieflijk saâm met gebed en lof. De uren der ondergaande zon zijn de stille wandelplaatsen in de hof des tijds, waar de mens zijn makker kan aantreffen, die wacht om met hem gemeenschap te oefenen, even als vanouds, toen de Heere God met Adam wandelde in het Paradijs in de wind des daags. Het is goed, dat wij een uur van stille afzondering doorbrengen vóórdat de dag geheel is gedaald, een uur van dankzegging voor overvloedige genade, van berouw over ontelbare dwaasheden, van zelfonderzoek omtrent het zich opdringend kwaad. Evenals een onbezonnen jager, die over de velden rent, van de ene dag naar de andere voort te hollen, is een teken dat men overgeleverd is aan het verderf; maar het plechtig stilstaan, het nadrukkelijk overdenken van zijn weg, deze zijn middelen van genade en kenmerken van een inwonend hoger leven."