Maarten Luther: Tafelgesprekken

Luthers tafelgesprekken zijn beroemd. Ze bieden troost en humor, maar zijn soms ook knap irritant. Luther nam geen blad voor de mond en had de deur naar zijn hart altijd openstaan. Of alles wat Luther aan tafel over zichzelf vertelde klopte, is de vraag. Geen vraag is het, of er uitlatingen van hem zijn die hij mogelijk beter voor zichzelf had kunnen houden. Toch hebben de vele goede citaten de voerhand, zoals de rake typering van geloofszaken, de scherpe theologische uitspraken en de troostvolle voorbeelden. Deze bundel bevat een selectie tafelgesprekken die vooral tot troost en opbouw dient, maar ook voor enig vermaak zal zorgen.

"Ik heb nu sinds verschillende jaren de Bijbel twee keer per jaar helemaal uitgelezen. Zou de Bijbel een grote machtige boom zijn, en alle woorden de takjes? Dan heb ik alle takjes bekeken op zoek naar vruchten. En altijd heb ik een paar appels en peren gevonden."

"Maar ik vermaan en waarschuw iedereen, dat er een einde moet komen aan de speculaties. Men moet niet te hoog fladderen, maar hier beneden bij de kribbe en de doeken blijven. Daarin ligt Christus; in Hem woont de gehele volheid der Godheid lichamelijk, zoals Paulus in Kol. 2:9 zegt. Daar kan men God niet mislopen, maar treft en vindt men Hem zeker. Ik zou graag willen dat men deze regel na mijn dood zou houden."

"Zingen is een mooie, edele kunst en oefening. Zingen heeft niets te maken met de wereld en niets met strijdlust. Wie zingt, maakt zich geen zorgen. Hij gooit alle zorgen van zich af en is in een goede stemming."