Dit boek is het tweede deel van een trilogie. Eerste deel is "Kruistocht naar Leningrad". Het beschrijft de lotgevallen van de hoofdpersonen, die na de ineenstorting van het Duitse rijk in krijgsgevangenschap zijn afgevoerd naar Siberië.

Bitter hebben de verzwakte gevangenen te lijden van de wraakgevoelens der Russen en het harde klimaat.

Maar de tijd gaat verder en geleidelijk slaagt de Duitse ingenieur Franz Fischer erin de toestand te verbeteren door de Russen te interesseren voor een land- en bosbouwproject, dat de Taiga productief moet maken

Treffend worden de hoop en de wanhoop van de duizend gevangenen, die al jarenlang geen bericht van hun familie ontvangen, beschreven.

Prachtig is getekend hoe de gewezen kermisreiziger Karl-Heinz, die door zijn harde jeugd het meest weerbaar is van allen, met zijn ijzeren levenswil en geestkracht ook Fritz Fischer weet te inspireren. Tenslotte is de tijd daar, dat de Duitse krijgsgevangenen naar huis mogen terugkeren.

Slechts enkelen, waaronder Fischer worden "onmisbaar" verklaard en moeten zonder hoop achterblijven. Dat ontstaat bij Karl-Heinz de gedachte aan een vluchtpoging, die hij na zorgvuldige voorbereidingen, uitvoert en die de lezer tot de laatste minuut in spanning houdt.

Een verrijking van de reeds uitgebreide oorlogslectuur.