Mirjam de Gast kan haar moeders geloofsopvatting niet volgen. Ze vindt haar te zwaarmoedig.

Mirjam is bang dat haar moeder opnieuw depressief wordt... ze heeft toen een heel moeilijke periode doorgemaakt. Mevrouw De Gast voelt Mirjams houding wel aan, en het doet haar pijn. Zal Mirjam ooit op andere gedachten komen?

Mevrouw De Gast heeft meer zorgen: om mevrouw Van Velzen, die ernstig ziek is en nog geen Borg voor haar ziel heeft, om Wout, die soms erg te neergeslagen is - hij wordt toch ook niet depressief? - en om Wim, die het verkeerde pad op lijkt te gaan. Ze voelt zich bijzonder aangetrokken tot Heidi, een studievriendin van Mirjam, die niet bij de Bijbel is opgevoed.

Temidden van al die zorgen krijgt mevrouw De Gast een grote klap te verwerken. Een tijdlang gaat ze zwijgend over de aarde, omdat ze het niet eens kan worden met de Heere. Als de Heere haar hart verbreekt, valt alle spanning weg. Ze mag dan óók zien dat Heidi door de Heere op haar weg is geplaatst.

Het voornemen wordt geboren om voor Heidi een moeder te zijn... en haar te vertellen dat de Heere in de meest dikke duisternis zijn licht kan laten schijnen.