Pleun R. Troost: Water over het eiland

Voor de meeste bewoners van de Zuidhollandse en Zeeuwse eilanden braken, volkomen onverwacht, de dijken bij de vreselijke storm van 1 februari 1953. Toch waren er wel mensen, die als een poos bezorgd waren over de toestand van de dijken. In die nacht stortte het water zich in de lage polders, huizen en schuren met zich meesleurend in een tomeloos geweld.
Veel mensen en heel veel dieren verdronken jammerlijk in die rampnacht. Degenen die zich hadden kunnen redden waren vaak beroofd van alle aardse bezittingen.
Dit verhaal vertelt over mensen wier levenshouding en levensdoel door het water volkomen werd veranderd. Manke Nelis, de kastelein, is één van die figuren. Maar ook de stevige smidsknecht Meeuwis de Krab, die tijdens de watersnood vaste verkering krijgt met Hilletje Spuibroek. De oude Krijn Visser van de Nieuwendijk, een wat eenzelvig man maar met een groot geloof, die er in die nacht met zijn hond in zijn roeiboot op uitgaat om mensen en dieren te redden.
De knappe dochter van een Haags advocaat, die in de oorlogstijd enkele nachten onderdak kreeg bij Krijn Visser, speelt in dit verhaal een grote rol.
Een door en door Hollands boek over die moeilijke tijd van de eilandbewoners, maar ook een tijd waarin kennelijk werd ervaren dat de Heere machtig is en dat Hij in Zijn onuitsprekelijke liefde mensen stilzette op de verkeerde weg die ze waren ingeslagen. Beroofd van hun zekerheden leerden ze in die tijd de toevlucht te nemen tot Hem, Die wolken, lucht en winden wijst spoor en loop en baan.

De auteur heeft zelf in die dagen aan de Blaaksedijk gewerkt en hij heeft de onafzienbare watervlakten gezien en zich afgevraagd of dat ooit goed zou komen.
Het kwam goed, boven bidden en boven denken, maar als de stormwind loeit en er gewaarschuwd wordt voor "gevaarlijk hoog water", dan is er bij hem en bij veel eilandbewoners nog altijd die angst voor het dreigende water...