Ds. Joh. van der Poel: Het eigendom van Christus

Gedachten over de enige ware troost

Het is een persoonlijke vraag waarmee het leerboek van de kerk opent. 'Wat is uw enige troost, beide in het leven en sterven?' Het is dé vraag waar het voor ieder mens op aankomt. Een mens kan troost zoeken in de tijd; hij kan zich laven aan dingen die vergankelijk zijn. Maar hier wordt gesproken over een troost die zich onderscheidt van alle vermeende troost.
De Heidelberger antwoordt: 'Dat ik met lichaam en ziel, beide in leven en sterven, niet mijn, maar mijns getrouwen Zaligmakers Jezus Christus eigen ben...' Christus heeft Zijn kerk gekocht voor de tijd en de eeuwigheid. Dat betekent dat de gelovige het eigendom van Christus is geworden en niet meer voor eigen rekening leeft of hoeft te sterven. Hij kan met Christus sterven. Met Cristus kan hij God ontmoeten, met Christus kan hij de eeuwigheid in. Dat is de enige troost die zowel een troost in het leven als in het sterven is.

Ds. Joh. van der Poel (1909-1981) was een bekend predikant in het kerkverband van de Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland, en ook daarbuiten. Door zijn bevindelijke levenswandel en singuliere gaven verwierf hij een bijzondere plaats in deze gemeenten. Hij stond achtereenvolgens in de gemeenten Giessen dam en Ede. Uit zijn tweede ambtsperiode stammen zijn overdenkingen over de eerste zondag van de Heidelbergs Catechismus.